Ontwerppatroon
Ontwerppatroon vertegenwoordigt een voorbeeld of model van de correcte oplossing voor een veelvoorkomend probleem bij softwareontwikkeling.
Het voordeel van het gebruik van een ontwerppatroon is de vermindering van de complexiteit van de workflow, omdat de tijd voor het schrijven van code wordt verkort. Alle patronen hebben reeds vooraf geschreven namen, wat ook de interactie tussen ontwikkelaars vergemakkelijkt.
Als nadelen kan worden opgemerkt dat ontwikkelaars de verleiding kunnen krijgen om het gekozen patroon toe te passen, zelfs wanneer niet alle functies ervan nodig zijn voor het te realiseren product.
Er zijn hoofdtypen ontwerppatronen:
- Delegatiepatroon (Delegation pattern) legt de verantwoordelijkheid voor het uitvoeren van zijn gedrag bij een gerelateerd object.
- Functioneel ontwerppatroon (Functional design) verschaft voor elke module een specifieke functie, die wordt uitgevoerd met een minimaal bijwerking voor andere modules.
- Onveranderlijke interface (Immutable interface) creëert een onveranderlijk object.
- Interface (Interface) zorgt voor de structurering van programma's voor een eenvoudiger begrip ervan.
- Markeerinterface (Marker interface) wordt gebruikt om de aan- of afwezigheid van implementatie van een attribuut of annotatie aan te geven.
- Eigenschappencontainer (Property container) voegt aanvullende eigenschappen toe aan een interne container van de klasse in plaats van de klasse simpelweg uit te breiden met nieuwe eigenschappen.
- Gebeurteniskanaal (Event channel) creëert een kanaal waarover berichten worden gestuurd in het uitgever-abonnee patroon. Voor dit doel is er in dit patroon een vertegenwoordiger-object, dat geen uitgever of abonnee is, maar alleen hun verbinding verzorgt.
Zie ook
-
het patroon antipatroon,
dat een incorrecte oplossing voor een probleem definieert -
de set concepten Programmeerparadigma,
dat de benadering van programmeren bepaalt -
de techniek
planning-poker,
die bedoeld is om de omvang en complexiteit van taken in te schatten -
het diagram voor het wegbranden van taken,
dat wordt gebruikt voor een grafische weergave van de werklast